دوران اول دبیرستان یه دوست داشتم از اهل تسنن بود

خیلی دوستش داشتم بچه ی فهمیده ای بود

با اینکه بچه های کلاس اذیتش می کردند اما از دستشون ناراحت نمی شد

همیشه وقتی که تنها می شدیم میومدیم پیش هم و درباره دینمون

باهم حرف میزدیم

گاهی اوقات حرف هایی میزد که از جواب دادن به اون ها باز میموندم

از مدرسه ای که برادرشت میرفت برام صحبت می کرد

می گفت بعضی بچه ها و معلم ها خیلی اذیتش می کنن

یه روز بچه ها مسخرش میکردن و بهش گفتن که تو کافری تو و خونوادت علی رو قبول ندارید و...

میگفت داداشم داشت برا بابام تعریف می کرد که بابا بچه ها بهم میگن علی رو قبول نداری

دیدم بابام محکم خوابوند تو گوشش،علی چیه میگه پسر خالته امام علی(ع)

هر کسی هم بهت اینطوری گفته غلط کرده

تو نباید نامشون رو کوچیک بشماری

میبینید خونواده دوست من اهل تسنن بودند ولی چقدر احترام امام علی(ع) رو می گیرند

حالا خودمون که بماند تو روضه هامون مداح زیر روضه خونی هاش آهنگ علی علی علی علی

حسین حسین حسین حسین میزاره که هیچ اسمشون رو هم ناقص میبره

امام علی(ع) به خدا با حرفش خیلی ازت خجالت کشیدم

ما شیعیانت رو ببخش