معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان گفت: از هر سه زن یک نفر به پوکی استخوان مبتلا می شود.

دکتر سید علیرضا مروجی در گفتگو با وب دا در کاشان؛ با اشاره به اینکه از هر هشت مرد یک نفر به پوکی استخوان مبتلا می شوند، افزود:

دکتر مروجی، جنس، سن، عدم تحرک و ورزش، کمبود کلسیم در برنامه غذایی، کمبود ویتامین D، محدود کردن مصرف کافئین، مصرف الکل، سیگار کشیدن، یائسگی و مصرف دارو را از عوامل مستعد کننده پوکی استخوان برشمرد.

وی، ورزش و مواد غذایی سرشار از کلسیم را بهترین راه پیشگیری از پوکی استخوان برشمرد و تصریح کرد: کلسیم باعث قوی شدن استخوان ها می شود، کمبود ذخیره کلسیم می تواند به علت کاهش دریافت کلسیم در زمان کودکی یا بزرگسالی باشد.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تاکید کرد: ورزش های سنگین که باعث قطع عادات ماهیانه بیش از شش ماه می شوند کاهش توده استخوانی را به همراه خواهد داشت.

وی، با اشاره به اینکه استراحت و عدم تحرک باعث تحلیل بافت استخوانی می شود، ادامه داد: ورزش هایی مثل پیاده روی نقش مهمی در رسوب کلسیم در استخوان ها و استحکام آن ها دارند و به افزایش توده استخوانی کمک می کند.

دکتر مروجی، با اشاره به اینکه ویتامین D زمینه ساز جذب کلسیم است، اظهار داشت: این ویتامین مانند کلیدی است که در قفل شده روده ها را به طرف جریان خون باز می کند و باعث می شود تا کلسیم مواد غذایی از روده ها وارد جریان خون شود و از آنجا به استخوان ها برسد.

وی، یکی از منابع طبیعی ویتامین  Dرا تماس مستقیم با نور خورشید عنوان کرد و گفت: شیشه پنجره ها و کرم های ضد آفتاب مانع از جذب این ویتامین توسط پوست می شوند.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تاکید کرد: افرادی که از بعضی اختلالات هورمونی مشخص مانند پرکاری تیروئید و پارا تیروئید، بیماری غددجنسی (کم کاری) و بیماری غدد فوق کلیوی (کم کاری یا پرکاری) رنج می برند در معرض ابتلای بالاتری به پوکی استخوان هستند.

وی ادامه داد: هر قدر یائسگی در سنین پایین تر شروع شود خطر ابتلاء به پوکی استخوان بیشتر می شود.

این مقام مسئول افزود: استفاده طولانی از کورتن ها و یا داروهای ادرارآور، می تواند باعث پوکی استخوان شود البته مصرف یک یا چند آمپول کورتن در سال چنین اختلالی را ایجاد نمی کند.

گفتنی است: پوکی استخوان که با افزایش سن به وجود می آید، وضعیتی است که در آن استخوان شکننده شده و احتمال شکستگی با ضربات کوچک افزایش می یابد، در نتیجه از استحکام بافت و املاح استخوانی کم شده و از مقاومت آن کاسته می شود