مهمان حبیب خداست
مهمان نوازی کلمه ای است که بارها به گوش همه ما خورده است و تک تک ما بارها آن را تجربه کرده ایم. مهمان نوازی در فرهنگ فارسی به تلاش میزبان برای تامین راحتی مهمان اطلاق می شود و مهمان نوازی از نظر لغوی به معنای ابراز لطف، تفقد و پذیرایی از مهمان است.
پیشوایان دینی ما با برخورد انسانی و عاطفی با میهمانان خود، به ما می آموزند که نه تنها باید میهمانان را گرامی داشت، بلکه باید نیاز آنان را نیز برآورده کرد. در روایتی از عیون اخبارالرضا(ع)، جلد ۲، صفحه ۲۱۳ آمده است: برای حضرت رضا(ع) میهمانی آمد، امام نزد او نشستند و با ایشان قسمتی از شب را مشغول صحبت و گفت وگو بودند. ناگهان، چراغ مشکل پیدا کرد. مرد میهمان دستش را پیش برد تا چراغ را درست کند. حضرت مانع شدند و خودشان به تنهایی چراغ را درست کردند و فرمودند: ما میهمان را به کار وا نمی داریم.
رسول خدا(ص) می فرمایند: هنگامی که خدا اراده نیکی به جمعیتی کند، هدیه گران بهایی برای آنان می فرستد. عرض کردند: ای پیامبر خدا! چه هدیه ای؟ فرموند: مهمان که با روزی خویش وارد می شود و گناهان را با خود می برد و گناهان بخشوده می شوند. (بحارالانوار، جلد ۷۵، صفحه ۴۶۱)
این مقدمه برای این بیان شد که به این موضوع بپردازم که بدعتی نو در روستای پرآوازه مهدی آباد انجام گرفته است. درباره مهمان نوازی چیزهای متفاوتی شنیده ایم. در این موضوع مردم هرجا شیوه ای خاص دارند! مهدی آباد هم به تازگی شیوه ای جدید را انتخاب کرده است.
همه ما میدانیم که مهدی آباد در مسیر عبور و مرور جاده ای قرار دارد و همین موضوع محاسن و معایبی را برای روستا در پی داشته است.
اینطور که پیداست بزرگترین مشکل روستای مهدی آباد از دید برخی اهالی ، روزهای جمعه است.
من هم به خوبی درک میکنم که ورود افراد غریبه برای تفریح به مزارع روستا چه تبعاتی دارد. اما دست اندرکاران باید قبل از اقدام به هرکاری آمار و اطلاعات خود را بروز کنند. بدانند مشکل چیست و از کدام جانب است و راه حل آن چیست.
روز جمعه گذشته عده ای در ورودی روستا ایستادند و از تمام کسانی که قصد ورود به روستا را داشتند به بهانه ای که ذکر خواهد شد پول دریافت کردند. با عده ای دعوا و مشاجره کردند، عده ای از میهمانان روستا را فراری دادند و به عده ای اجازه ورود ندادند.
وقتی موضوع را از اقای مجتبی کریمی جویا شدم فرمودند:
عده ای می آیند و در روستا آشغال میریزند
وارد زمین های مردم می شوند
آهنگ میگذارند
روی قبر ها پارک میکنند
آب روستا را مصرف میکنند
و ...
در آخر گفتند به این دلایل ما از همه ورودی گرفتیم و خرج توالت امامزاده کردیم!!!
اما نکته ای که فراموش شده این است که آیا گرفتن پول زور از مردمی که قصد ورود از طریق جاده مهدی آباد را دارند قانونی و دارای مجوز از مراجع ذیربط است یا خیر؟
اگر قانونی است، روش و مرام به کارگرفته شده در خصوص ایجاد تنش و دعوا و فراری دادن برخی صحیح بوده یا خیر؟
و سوال اینجاست اگر از کسانی که قصد وارد شدن دارند پول زور دریافت کنیم آیا آب روستا مصرف نمی شود؟ آیا مشکلاتی که بهانه انجام این کار شده برطرف می شود؟
تلاش هیئت امنا جدید امامزاده روستا برای جذب پول و مرمت و ساخت و ساز آن قابل تقدیر است اما به چه قیمت؟
اگر به امامزاده روستای سینقان سری زده باشید متوجه هزینه سنگین ساخت و ساز آن خواهید شد. اما این هزینه از کجا بدست آمده؟
آیا آنها هم راه مردم را بسته و به بهانه آب و زمین روستا از رهگذران پول گرفته اند و خرج توالت امامزاده کرده اند؟
آیا تا به حال کسی را از روستا فراری داده یا از ورودش ممانعت کرده اند؟
آیا بقیه روستا ها زمین کشاورزی و گورستان و امامزاده و چشمه و قنات ندارند؟
آیا 160 هزار تومن پول ، ارزش لکه دار کردن نام روستا در اذهان مردم منطقه را دارد؟
آیا نباید نگران این موضوع باشیم که بعد از ساخته شدن کامل بنای امامزاده و در سالهای آینده ورد زبان همه منطقه اردهال باشد که در این روستا راه مردم را می بستند و به زور پول میگرفتند تا امامزاده بسازند؟
اگر روی قبرها خودرویی پارک می شود راه حل آن گرفتن پول در ورودی روستا نیست، راه آن فرهنگ سازی و در مرحله آخر ساخت مانع به دور قبرستان است.
تمام بهانه های دست اندرکاران دریافت وجه ورودی در روز جمعه به راحتی قابل حل است. البته اگر هدف حل شدن آنها باشد
اما اگر بخواهیم به بهانه آب و خاک و امامزاده و ... پول جور کنیم و خرج کنیم و بعدا بیلان کار بسازیم که ما اینها را ساختیم و... بحث جداست. آقای مجتبی کریمی عنوان کردند تمام نفرات راضی بودند که پول بدهند و وارد شوند!
خب سوال اینجاست اگر راضی هستند پول بدهند چه نیازی به بستن راه بود؟ گذاشتن یک صندوق جمع آوری پول راحت تر نبود؟
همه ما خوب میدونیم که مهدی آبادی ها خصلتی دارند به اسم غریب پرستی، همه ما هم نمونه های بارزی از اون رو تجربه کرده ایم.
تا وقتی این خصلت رو داریم پس پای غریبه ها هم به روستا باز میشه و با بستن راه و پول ورودی گرفتن نمیشه مشکل روزهای جمعه مهدی آباد رو حل کرد. هرچند به قول قدیمی تر ها مهمان با خودش روزی خود را می آورد. یعنی اگر غریبه ای هم مهمان ده ما شد، به این معنا نیست که به قصد خوردن درختان و زمین ها و ریختن آب روستا در تانکر آمده، اگر غریبه ای آمد برکت هم به روستا می آید. چون در حکم مهمان است و اگر مسلمان باشیم و ائمه را قبول داشته باشیم منش آنان را در برخورد با مهمان تقلید خواهیم کرد.
در خصوص مواردی که مطرح کردم در قسمت نظرات به بحث و تبادل نظر خواهیم پرداخت. شما خواننده عزیز هم در این بحث شرکت کنید و نظر خود را درج کنید و صرفا تماشاگر نباشید
این هم نتایج نظرسنجی انجام شده در وبلاگ:
آیا با اقدام اخیر برخی از اهالی در بستن راه ورودی روستا و دریافت پول از رهگذران موافقید؟
میگم یه دونه گیت بزارید هرکه کارت بزنه درب باز بشه بارکجی هم یه نفر کارت بفروشه ها . البته هزینه گردو بادام هارو هم پیش پیش بگیرید تو همین کارت ها . من فکر کردم برای راهنمایی و صحبت با بزرگتر های مسافر قراره طرحی پیاده بشه در رابطه با زمینای مردم و ذباله هاشون و ... گفتم لباس فرم بگیرید بدید به اونایی که میخوان صحبت کنند نمیدونستم نمیدونستم بجز دراز کردن دست به سوی خیرین خود روستا پیش غریبه ها هم ....... دست بردارید. به نظر بنده که این کار اصولی نیست . دور زدن این موضوع هم راحت میشه چون فردا که بیان میگن داریم میریم خونه فلانی بازم میخواید پول بگیرید این کار را نکنید بهتره . مواظب خوبیاتون باشید .