مقدمه

موضوع این مقاله یا بهتر بگویم نوشتار "فداییان رهبر" است و اینکه آیا فداییان رهبر کیستند آیا شبیه آنان را تا کنون نیز داشته ایم؟

این روزها جوانانی پیدا می شوند که گفتار و شکل و شمایلشان و بعضی از رفتارشان چنین القا می کند که اینان فداییان رهبرند که البته خیلی باعث امیدواری است که هنوز چنین جوانانی داریم که بحمدالله تعدادشان نیز کم نیست .

نشانه های این چنین جوانانی هم لباسهای ساده ،  ته ریش ، در مراسم دارای چفیه ، اهل حضور در کاروانهای راهیان نور ، با نشاط در مراسم عزا و جشنهای مربوط به اهل بیت علیهم السلام،  اهل نماز اول وقت و حتی الامکان با جماعت ، اهل اعتکاف ، حضور در نماز جمعه و حضور پر رنگتر در راهپیماییها وحتی مقید به لقمه حلال  از علامتهایی است که این چنین اشخاص را بعنوان فداییان رهبر به جامعه معرفی می نماید.

همین جا لازم است بگویم که البته بعضی از این مختصات در خانمها و آقایان مشترک است

اما به قول شهید آوینی " آن زمان که طبل جنگ نواخته شود مرد از نامرد شناخته می شود "

نمی خواهم بگویم فقط مردان جنگ فداییان رهبرند نه اتفاقا قضیه بر عکس است می خواهم بگویم ممکن است کسی در جنگ هم نباشد وحتی زمان دفاع مقدس حضور نداشته باشد ولی فدایی رهبر باشد که اتفاقا جوانان امروزی بیشتر در این گروه جای دارند.

آری درست است که  فدا شدن یعنی جان دادن ولی باید بدانیم منظور از فداییان رهبر در اینجا لزوما جان دادن نیست و رهبر نیز نه چنین انتظاری از کسی دارد و نه موقعیت چنین ایجاب می کند که کسی فدا شود پس به نظر میرسد اینجا فدایی معنی دیگری دارد یا شاید بتوان گفت هیچیک از علامتهای فوق الذکر نشانه فدایی بودن برای رهبری نیست.

ممکن است گفته شود پس علامتهای این موضوع چیست و چگونه می توان ثابت کرد که فدایی رهبریم؟ غیر از این است که ما تا پای جان حاضر به فداکاری هستیم؟

اینجاست که باید گفت هنگامی که رهبر لب به سخن گشود مرد از نامرد شناخته می گردد.

می خواهم بگویم نیازی نیست جنگی باشد و رهبر دستور به حضور در آن نماید و اتفاقا ممکن است در سایه آرامشی دلچسب رهبر دستوری داده باشد که بدون هیچ پاسخ مثبتی از جانب همان جوانان روبرو گردد همانها که قبل از این بعضی از مختصاتشان را بر شمردیم.

برای روشن شدن مطلب دو مثال می زنم:

1-رهبری در سخنانی فرمودند تولید ملی را باید گسترش داد و این مستلزم آنست که همه ما به خرید جنس ایرانی روی بیاوریم تا هم سرمایه ایرانی به کار افتد و هم نیروی کار ایرانی بیکار نماند حالا همین مایی که مختصات فوق را داریم وقتی به مسئله بر می خوریم چند دلیل و برهان قاطع سر هم می کنیم وکلی صغری و کبری می چینیم که بله رهبر فرمودند جنس ایرانی بخرید ولی ایشان هم همانجا فرمودند که سازنده ها نیز جنس خود را مرغوب بسازند که بتواند با جنس خارجی رقابت کند خوب هر وقت آنها جنس خوب ساختند ما هم جنس ایرانی خواهیم خرید وهزار اما و اگر دیگر .

خوب اگر جنس ایرانی خوب باشد و قابل رقابت با خارجی ،  چه لزومی دارد که رهبر سفارش کند آنرا بخرید و کدام عاقلی آنوقت از آن جنس رویگردان است ؟ مهم این است که رهبر به ما که خریداریم یک سفارش کردند و به سازندگان نیز سفارشی دیگر ، اگر قرار باشد برای هر دستور ایشان خودمان دنبال صلاحدید خود باشیم که آیا اجرا کنیم یا نه خوب چه نیازی به رهبر داریم؟

2- رهبر در یک سخنرانی فرمودند باید به ازدیاد جمعیت اندیشید و جلو توقف رشد را گرفت .

فعلا فرصت این نیست که  دلایل این دستور را بیان کنم و نمی خواهم نقشه شیطانی صهیونیسم را در این خصوص شرح دهم فقط به عنوان یک دستور رهبری  به آن نگاه کنیم.

همه آن افرادی که در بالا مشخصاتشان بیان شد دهها دلیل محکمه پسند می آوریم که با این گرانی ، با این وضعیت شغل ، با این وضعیت بهداشت و درمان و با این وضعیت چه وچه چگونه می توان بیش از یک یا دو بچه داشت؟ مگر میتوان بیش از دو بچه را تربیت صحیح کرد ؟ انگار نه انگار که ما قرآن خوانده ایم و انگار ما کار می کنیم و از دسترنج ماست که خدا روزی ما و اولاد ما را می دهد.

البته در این مقال فرصت این نیست که در آینده چه بر سر همین رشد جمعیت خواهد آمد و این کم جمعیتی چه مضراتی دارد .

حال به این دومثال دیگر توجه کنید.

1-سال 1358 بود پاوه توسط ضد انقلاب محاصره  شده بود ودر آن محاصره چمران و یارانش درخطر و شهر در آستانه سقوط بود خبر به امام که رسید نزدیک ساعت 2 بعد از ظهر بود امام بیانیه داد که در آن از جوانان خواسته بود به کمک رزمندگان بشتابند در اخبار ساعت 2 بیانیه از رادیو خوانده شد آنروز تلویزیون نبود که پایش بنشینیم و بگوییم حالا این فیلم را هم ببینیم تا ببینیم چه می شود ساعت 4 بعد از ظهر ارتش جمهوری اسلامی بیانیه داد که تمام راههای منتهی به پاوه مملو از جمعیت است و از جوانان در خواست می کنیم که به سوی آن شهر هجوم نیاورند تا بتوانیم با سازماندهی بهتر به کمک رزمندگان بشتابیم

2- ...نه ولی فقیه بود ونه فرمانده کل قوا و نه فرمانده کل نیروهای مسلح بلکه جوانی بود 25 ساله با عنوان فرمانده گردان یعنی چند رده پایین تر از فرمانده لشکر ولی خود را سربازی می دانست که باید به امر رهبری حرکت کند آمد بین نیروها و گفت برای ماموریت امشب ده نفر می خواهم که دیگر به فکر بازگشت نباشند همه دست بلند کردند و هر یک دلیلی آورد که حتما  باید من باشم بعضی التماس می کردند بعضی برای حضور بایدی خویش دلیل می آوردند جوانی 15 ساله جوری صحبت می کرد که انگار اگر امشب در آن عملیات نباشد نظام هستی به هم می خورد .فرمانده جوابی برای هیچیک نداشت که بتواند کسی را قانع کند به قرعه متوسل شد و گفت اسامیتان را بنویسید روی کاغذ تا قرعه کشی کنم و به این ترتیب ده نفر را از جمع جدا کرد و برد. صبح آنروز دو نفر برگشتند که هر دو مجروح بودند ولی باز خوشحال بودند که امر فرمانده را که با چند واسطه به رهبری می رسد اجرا کرده اند.

مهم این است که  ما انسانهای بسیار خوب و به قول امروزیها بچه مثبت ها با نصایح رهبری چه می کنیم.

همین جا باید عرض کنم که رهبران معصوم علیهم السلام بسیار بسیار از این هم بین یاران خود غریبتر بوده اند نمونه آن  امام رضا علیه السلام که بعضی از یارانش  برای اینکه ثابت کنند امام جواد فرزند ایشان است بیان خود امام را که حجت خداست قبول نمی کنند و به افراد قیافه شناس مراجعه می کنند.