حاج عسگر آقابابایی
نظر به چهره بعضی از پدرهای شهدا انسان رو شاداب میکنه .... اونها مصداق مومن هستند که در توصیفشان آمده" حزنه فی قلبه وبشره فی وجه" برای این پدرها دنیا جای غصه خوردن نیست بلکه مزرعه آخرت است..
این پدرها صاحب سرمایه های قیامت هستند. انسان رند کسی است که مقابل اینها کرنش کنه و تا کمر خم بشه و دستشون رو ببوسه چون اینها باب شفاعت شهدا هستند.
حاج عسگرآقابابایی پدر شهید بزرگوار حسن آقابابایی از خوبان روستای ماست. درسته چهره اش شکسته روزگاره ، اما دلش جوونه .
او همه چیزش رو برای انقلاب امام داده .بعضی بچه ها مایه مباهات باباها هستند اما میتوان بجرات گفت که شهید حسن و برادر جانبازش هم به این پدر افتخار میکنند...
حاج عسگرچند سالی هست که تنها شده و حسن مادرش رو پیش خودش برده . تا یارش بود هرهفته شبهای جمعه پای پیاده مسیر دشت تا در زیارت رو با هم طی میکردند و مزار حسن رو با اشک میشستند .. اما حالا حاج عسگر تنها و کم توان ، شب های جمعه سواره ، با گلاب پاش و یک کیسه شکلات زائر مزار شهید حسن میشه.
میشه توی چهره اش خوند که سر مزار زندگان تاریخ مقصد اوست و برق نگاهش میگه آهای جوونا مسیر شهید مسیر زندگی وشادابی است وهرکس مقصدش شهید باشه به زندگی جاوید میرسه... آهای جوونا وقتی حسن من سوی خدا میرفت شاداب بود و اگر شما هم میخواهید شاد و شاداب باشید راهی که حسن رفت برید....همه به سوی خدا برویم
خدایی زبان حال این چارپایی که حاجی بر عرشه اش نشسته اینه ... شرف المرکب بالراکب
انشاءالله چشمت برای اربابت امام حسین(ع) گریان باشه و لبت برای دلداری ما خندون
منبع مطلب: مشهد شهیدان
سلام مرسی از ارسال این عکس زیبا خیلی وقت بود که حاجی را ندیده بودیم انشالله سلامت وتندرست باشند/mahaleshodayi.blogfa.com